We gaan met zijn allen voor een heel mooi bedrag voor de beide Goede Doelen die Trim Apeldoorn in het kader van haar 50-jarig bestaan heeft geselecteerd:
Onderstaand 4 verhalen van Trim Apeldoorners die in hun sportieve ‘carrière’ te maken hebben met hartproblemen of diabetes. Ze geven ook aan hoe sport en bewegen heeft geholpen en nog steeds helpt om hiermee om te gaan!
Rob Kranenburg (56 jaar)
14 mei 2012, de dag dat de wereld voor mij even stilstond. De dag dat er veel, heel veel zou veranderen, maar dat wist ik toen nog niet.
Voor mijn gevoel loop ik mijn hele leven al bij Trim Apeldoorn. Aangestoken door mijn vader werd het “met papa mee moeten” een gevoel van “niet meer wegwillen”. Natuurlijk zijn er perioden van werk en kinderen geweest dat het trimmen op een wat lager pitje stond, maar ik kwam wel telkens terug. Het zal de sfeer zijn, het non-competitieve, de ongedwongenheid zeg het maar. Ik voelde en voel me er in ieder geval thuis.
Op een gegeven moment zakte ik echter van de snelle groep naar wat minder snelle groepen, omdat ik soms erg snel buiten adem was. Ouderdom was mijn eerste verklaring. Maar toen het nog een groep lager werd ben ik artsen gaan bezoeken. Zo kan trimmen dus ook als waarschuwing gelden. Ik had al wel verschillende momenten pijnklachten tussen mijn schouderbladen gehad, maar wist ik veel. Uiteindelijk was de diagnose verstopping van de kransslagaderen en zijn er 4 omleidingen geplaatst. Mijn hart heeft zoveel te voorduren gehad dat de pompkracht is bepaald op 40%. En ga je daarmee weer opnieuw trimmen?
Door het hartrevalidatieprogramma heb ik verschillende drempels kunnen nemen en ik ben dan ook blij dat niet alleen voor onderzoek naar hartkwalen gelden worden vrijgemaakt maar ook voor de begeleiding ná hartoperaties.
Ik ben er nog niet. Door bijwerkingen van medicijnen en de sterk verminderde pompkracht kan ik niet meer meedraaien in de snelle groepen, maar het leuke van Trim Apeldoorn is dat je op alle niveaus recreatief mee kan doen en soms neem ik zelfs een groepje mee in deze geleende tijd, gewoon omdat het nog kan.
Wim Borgers (70 jaar)
Mijn hele leven heeft sport een belangrijke rol gespeeld. Schaatsen in de kernploeg, fietsen, lopen en jeugdbegeleiding bij AGOVV. Het verbaasde mij en mijn familie dan ook toen ik in 1995, op 49-jarige leeftijd, een hartinfarct kreeg. Na een katheterisatie volgde een diagnose en kon het probleem aangepakt worden met medicijnen. Dat ging goed totdat ik in 2000 geen bult meer op kon fietsen. Weer werd ik gekatheteriseerd en bleek de hoofdkransslagader voor bijna 90% dicht te zitten. Dit betekende een bypass operatie die in Nieuwegein werd uitgevoerd. Dit ging niet helemaal zonder slag of stoot. In totaal heb ik drie keer de binnenkant van de operatiekamer gezien door complicaties aan mijn borstbeen. Deze complicaties hebben er erg ingehakt en de herstelperiode duurde dan ook langer dan normaal. Langzaam maar zeker kwam het vertrouwen in mijn eigen kunnen weer terug en ben ik weer aangesloten bij Trim Apeldoorn. Dit ging jaren weer erg goed, al was het wel op een lager niveau dan vroeger. In de loop van de afgelopen jaren merkte ik dat mijn conditie toch weer minder werd en begonnen de hartklachten terug te komen. Dit betekende twee stents en sinds vorig jaar medicijnen tegen hartritmestoornissen. Het gaat nu erg goed en op dinsdag en zaterdag wandel ik nog steevast met Trim Apeldoorn mijn rondje.
Sporten en bewegen heeft mij mijn hele leven veel plezier en genoegdoening bezorgd, maar geeft geen garantie dat je lichaam uit de problemen blijft. Onderzoek naar hart- en vaatziekten is daarom zeer belangrijk voor ons allemaal.
Raymon Kranenburg (23 jaar)
Vanaf mijn 3e heb ik al diabetes. Ik heb toen een week in het ziekenhuis gelegen om mij te reguleren. Diabetes is bij mij ontstaan omdat de “Eilandjes van Langerhans” het niet meer deden. Die eilandjes produceren insuline en insuline helpt de lever de glucose te verwerken. Glucose wordt dan in spieren en vetcellen opgenomen. Sporten is goed voor iemand met diabetes omdat door het bewegen de insuline beter werkt én bewegen brengt ook je glucosegehalte naar beneden.
In Amerika zijn wetenschappers bezig om diabetes te genezen, bijvoorbeeld om het immuun systeem te “resetten” waardoor het lichaam de “Eilandjes van Langerhans” weer accepteert.
Hiervoor is nog veel onderzoek naar nodig en dus ook geld.
Peter Mooij (66 jaar):
Na een sportieve ‘carrière’ werd mijn wereld op zijn kop gezet door een plotseling hartinfarct op mijn 45ste. Tot die tijd heerlijk gesport bij Trim, mini-marathons gelopen en meegedaan met de 24-uurs. Toevallig stond een fysiotherapeut die ook bij Trim hardliep die ochtend aan mijn bed en na 2 weken liep ik weer onder zijn begeleiding door het bos. Uiteraard onder controle en met medicijnen en wachtend op verdere onderzoeken. Uiteindelijk heb ik toen 5 jaar redelijk normaal kunnen sporten. Op mijn 51ste was een bypass-operatie aan de orde en al 6 weken na de operatie liep ik weer bij Trim. Mijn conditie heeft me enorm geholpen bij dit snelle herstel. Maar ook het feit dat ik weer graag wilde sporten hielp mij bij het mentale proces. En dat ging 16 jaar prima totdat er in de laatste 2 jaar ritmestoornissen optraden. De behandeling hiervan is even een zoektocht maar dat gaat op basis van de modernste technieken (ICD) vast wel lukken. Ik prijs me gelukkig dat er zoveel onderzoek is gedaan naar hartkwalen en dat er zoveel mogelijk is. En bij Trim ben ik nog steeds actief aan het sporten, binnen de grenzen van mijn kunnen.
